HAL (Haru) uit 2013 is geregisseerd door Ryotaro Makihara, dit is zijn regiedebuut. We heeft hij aan verschillende films meegewerkt als key animator zoals Full Metal Alchemist the movie en Karafuru. Deze science fiction film gaat over Japan in de toekomst. Robots kunnen mensen helpen met het verwerken van verlies door zich voor te doen als de overledene. Op deze manier kan de rouwende het verlies beter verwerken.
De film begint met een vliegtuig ongeluk. Robot Q01, krijgt de taak om “die persoon te worden en dat kind te redden”. Hal is gestorven bij het vliegtuig ongeluk en krijgt als robot de opdracht om diens vriendin Kurumi te redden, die zich heeft afgesloten van de wereld in haar kleine knopenwinkel. Met behulp van een Rubik’s Cube, waar berichten en beloften aan elkaar op staan geschreven gaat Hal, Kurumi op proberen te vrolijken.
Hal maakt eten voor Kurumi, zorgt voor een enorme speelgoed giraffe en neemt haar mee naar het Gion festival. Hij leert haar steeds beter kennen, maar hij krijgt ook steeds meer inzicht in de persoon die Hal was. Met behulp van knopen die herinneringen opslaan, ziet hij steeds meer van hun relatie en laatste ruzie, voordat hij overleed. Ook komt hij zijn jeugdvriend Ryu weer tegen, die hij niet herkend uiteraard. Deze Ryu wordt achtervolgd door enge mensen en lijkt niet te vertrouwen te zijn. Hal Begrijpt steeds meer gevoelens en de relatie met Kurumi krijgt steeds meer diepte. Maar de film eindigt in een verrassende en ontroerende twist die alles heel mooi en logisch op z’n plek laat vallen.
Het verhaal van HAL gaat over verlies wat erg ontroerend is. Hoe mensen met het verdriet omgaat. Verdriet is van alle tijden, ook in de toekomst waar robots er zijn om mensen te helpen. Maar ook de liefde tussen Hal en Kurumi is een mooi gegeven. De kwaliteit in de film is erg wisselend. Soms is er erg veel aandacht besteed aan de achtergrond en de animaties. Maar op andere momenten is er erg gemakkelijk van af gekomen. Bijvoorbeeld wanneer Hal over de markt loopt en in een bak met kuikentjes kijkt. Deze kuikentjes bewegen helemaal niet, terwijl ze duidelijk leven. Al met al is het een mooie en ontroerende film. Misschien niet geschikt voor mensen die erg emotioneel ingesteld zijn. Dit is een regisseur om in de gaten te houden.
Studio Ghibli 